Çehov Seti_{3 kitap bir arada, %50 indirimle!}

Çehov'a dair ve Çehov'un kaleme aldığı 3 kitaptan oluşan bu set, şimdi %50 indirimle!

1) ÇEHOV -BİR YAZARIN ROMANI-

"Dünya şimdiki gibi; bir yanda acımasız cellatlar, öte yanda onlara boyun eğen kurbanlar olarak bölünmüştü. Her şey miskinlik ve adilik içindeydi. Bu adilikten iğrenmeksizin, öfkelenmeksizin, gerekli acıma duygusu ile söz edecek bir yazar bekleniyordu.

Edebiyatın o zamanlar kafalar üzerinde büyük bir egemenliği vardı. Bu avare, bilgili ve ince beğenili insanların aradığı, parlak bir eğlence, temiz bir estetik duygu değildi, bir doktrindi. Sözcüğün tam anlamıyla bir yol göstericiydi Rus yazarı... Avrupalı okur gibi 'Biz neyiz?' diye sorulmuyordu. Korku ile 'Biz ne olmalıyız?' diye sorguya çekiliyordu. Her yazar da kendi yönteminde bir yanıt vermeye zorlanıyordu. Karamazov Kardeşler yeni çıkmıştı. Saltıkov Şçedrin Golovyev Ailesi’ni yazıyordu. Turgenyev’in güzel ve melankolik öykülerinin tutulduğu bir dönemdi. Tolstoy ise kraldı, Tanrıydı.

Ve bütün Rusya’nın saygı duyduğu bu büyük adamlar arasında, yalnızca geçimini sağlamayı düşünen, alçakgönüllü bir delikanlı, Anton Çehov da ilk öykülerini yazmaktaydı..." 

İkinci Dünya Savaşı'nda Auschwitz toplama kampında yaşamını yitiren Ukrayna asıllı Fransız yazar Irène Némirovsky'nin, Çehov'un yaşamını kaleme aldığı bu önemli yapıtını, Oktay Akbal'ın eşsiz Türkçesiyle okurlarımıza sunuyoruz.

2) BİR AV DRAMI

Gölün kükremesini duyuyorduk.

Dramanın son perdesi şimdi başlıyordu ve iki aktör, yürek paralayıcı sahneyi görmeye gidiyordu.

“Ne düşünüyorsun? Bizi ne bekliyor?” diye sordum, sevgili Pavel İvanoviç’e.

“Düşünemiyorum... Bilmiyorum...”

“Ben de bilmiyorum.”

“Hamlet bir keresinde yeryüzünün ve cennetin Tanrısının intihar günahını yasaklamış olmasına üzülüyordu. Şimdi ben de onun gibi, kaderin beni doktor yapmış olmasına üzülüyorum... Derinden üzülüyorum!”

...

Anton Çehov’un tek romanı olan Bir Av Dramı’nı, Levent Özübek’in özenli çevirisiyle okurlarımıza sunuyoruz.

3) KADIN KALBİ

“Hanım kız hüzünlü, sevdalı şarkıları severdi. Sesi tatsız ve işlenmemişti. Ancak bir başkasıyla ve sezilir sezilmez bir şekilde bir şeyler mırıldanabilirdi. Şimdi birbiri arkasından hepsi de aşka, ayrılığa, kaybolmuş ümitlere dair şarkılar tutturmuştu. Sanki ustabaşına ellerini uzatıp dilinde yalvarırcasına, gözlerinde yaşlarla, “Beni kurtar!” diyecek bir durumdaydı. O zaman bütün masum günahlarından yıkanmış olacak, ruhu hafifleyecek, neşeye boğulacaktı. Artık serbest ve belki mutlu bir hayata başlayacaktı. Hüsran ve yanıp yakılmanın sancıları içinde piyanonun tuşlarına doğru eğildi ve bu hayat değişikliğinin aniden oluvermesini istedi, şimdiye kadarki hayatının bir müddet daha uzamasından çok korkuyordu...”